Nil Karaman

Akademik koçluk alaninda yaklasik otuz ögrenciyle birebir çalisarak onlarin potansiyellerini kesfetmelerine, hedeflerine odaklanmalarina ve sürdürülebilir bir çalisma disiplini kazanmalarina yardimci oldum. Her ögrencinin farkli bir ögrenme biçimi, motivasyon kaynagi ve hedefi olduguna inanarak, koçluk sürecinde kisiye özel stratejiler gelistirdim. Bu yaklasim, yalnizca akademik basarilarini degil, özgüvenlerini ve öz farkindaliklarini da artirmalarini sagladi.

Koçluk sürecinde en çok önem verdigim konulardan biri, ögrencinin kendi ögrenme sorumlulugunu üstlenebilmesidir. Sadece not yükseltmeye degil, ögrencinin kendi ögrenme sürecini yönetebilmesine odaklandim. Zaman yönetimi, hedef belirleme, konsantrasyon artirma, sinav kaygisi ile basa çikma ve etkili çalisma teknikleri gibi alanlarda güçlü bir rehberlik sundum.

Her biri farkli yas, hedef ve geçmise sahip ögrencilerle çalisirken ögrendim ki, basari yalnizca bilgiyle degil, dogru aliskanliklarla insa edilir. Bu yüzden koçluklarimda akademik planlamayi psikolojik dayaniklilikla birlestirdim. Ögrencilerimin hem akademik hem kisisel anlamda gelisimlerini izlemek, onlarin degisimini görmek bu yolculugun en degerli kismi oldu.

Bugün, akademik koçlugu bir “yönlendirme” degil, bir “eslik etme” süreci olarak tanimliyorum. Amacim, her ögrencinin kendi potansiyelinin farkina vararak bagimsiz, motive ve hedef odakli bireyler haline gelmesine katki saglamak. Ögrencilerimin basari hikâyeleri, bu yolculugun en somut kaniti olarak benim için hâlâ en büyük motivasyon kaynagi.